Yeni Yaşam

Septuagint, İ.Ö. 280: Elimizdeki Eski Ahit metnine tanıklık eden diğer bir kaynak da “Septuagint” (Septuacint)tir.

İ.Ö. birinci ve üçüncü yüzyıllar arasında Mısır'daki İskenderiye kentinde Yunanca bilen Yahudiler'den oluşan bir heyet Eski Ahit 'i asıl İbranice orijinalinden Yunanca'ya çevirdi.

Bu heyeti oluşturan kişilerin geleneksel sayısı 72 olduğu için, bu çeviriye “Yetmişler” anlamına gelen “Septuagint” adı verildi.

İ.S. birinci yüzyılda Yunanca “dünya dili” haline gelmişti. İsa Mesih'in havarileri Yunanca konuşuyorlardı ve bu çeviriyi kullanmışlardı.

Yeni Ahit' in ( İncil 'in) metninde yer alan Eski Ahit 'e ait 18 ayrı alıntının Septuagint'ten aktarılmış olması bu çeviriye ne kadar güvenildiğine dair bir delildir.

Sonuç olarak, Eski Ahit metni tarih boyunca şekil veya içerik açısından değişikliklere uğramamıştır.

Var olan kelime farklılıkları dönemin dil gelişimine göre yapılmış düzeltmeler ve imla gelişmeleridir (örneğin, 15. yy. Türkçe bir metindeki “dinilürse” kelimesinin bugünkü imlaya uyarlanarak “denilirse” olarak yazılması gibi).

Bu düzeltmeler Eski Ahit 'in düsturlarının hiç birisini etkilemez. Tanrı'nın insanlığa verdiği ilk mesaj Eski Ahit 'te hâlâ aynen durmaktadır.

“Ot kurur, çiçek solar; fakat Allahımız'ın sözü ebediyen durur.” ( Tevrat: Yeşaya 40:8)