Eyüb (Job)
  Ana Sayfa |
Bölüm 16
Eyüp
1 Eyüp şöyle yanıt verdi:
2 "Buna benzer çok şey duydum,
Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
3 Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi?
Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
4 Yerimde siz olsaydınız,
Ben de sizin gibi konuşabilirdim;
Size karşı güzel sözler dizer,
Başımı sallayabilirdim.
5 Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir,
Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
6 "Konuşsam bile acım dinmez,
Sussam ne değişir?
7 Ey Tanrı, beni tükettin,
Bütün ev halkımı dağıttın.
8 Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu;
Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
9 Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni,
Dişlerini gıcırdatıyor bana,
Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
10 İnsanlar bana dudak büküyor,
Aşağılayarak tokat atıyor,
Birleşiyorlar bana karşı.
11 Tanrı haksızlara teslim ediyor beni,
Kötülerin kucağına atıyor.
12 Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni,
Boynumdan tutup yere çaldı.
Beni hedef yaptı kendine.
13 Okçuları beni kuşatıyor,
Acımadan böbreklerimi deşiyor,
Ödümü yerlere döküyor.
14 Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor,
Dev gibi üzerime saldırıyor.
15 "Giymek için çul diktim,
Gururumu ayak altına aldım.
16 Ağlamaktan yüzüm kızardı,
Gözlerimin altı morardı.
17 Yine de ellerim şiddetten uzak,
Duam içtendir.
18 "Ey toprak, kanımı örtme,
Feryadım asla dinmesin.
19 Daha şimdiden tanığım göklerde,
Beni savunan yücelerdedir.
20 Dostlarım benimle eğleniyor,
Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;
21 Tanrı kendisiyle insan arasında
İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
22 "Çünkü birkaç yıl sonra,
Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
|
Back | Next |