Eyüb (Job)



Back to previous chapterNext chapter
Ana Sayfa

Bölüm 30

1 "Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar

Benimle alay etmekte,

Oysa babalarını sürümün köpeklerinin

Yanına koymaya tenezzül etmezdim.

2 Çünkü güçleri tükenmişti,

Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

3 Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,

Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

4 Çalılıklarda karapazı topluyor,

Retem kökü yiyorlardı.

5 Toplumdan kovuluyorlardı,

İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

6 Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde,

Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

7 Çalıların arasında anırır,

Çalı altında birbirine sokulurlardı.

8 Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar,

Ülkeden kovulmuşlardı.

9 "Şimdiyse destan oldum dillerine,

Ağızlarına doladılar beni.

10 Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar,

Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

11 Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için

Dizginsiz davranmaya başladılar bana.

12 Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor,

Ayaklarımı kaydırıyor,

Bana karşı rampalar kuruyorlar.

13 Yolumu kesiyor,

Kimseden yardım görmeden

Beni yok etmeye çalışıyorlar.

14 Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,

Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

15 Dehşet çöktü üzerime,

Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,

Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

16 "Şimdi tükeniyorum,

Acı günler beni ele geçirdi.

17 Geceleri kemiklerim sızlıyor,

Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

18 Tanrı'nın şiddeti

Üzerimdeki giysiye dönüştü,

Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

19 Beni çamura fırlattı,

Toza, küle döndüm.

20 "Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun,

Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

21 Bana acımasız davranıyor,

Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

22 Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,

Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

23 Biliyorum, beni ölüme,

Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

24 "Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,

Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

25 Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?

Yoksullar için üzülmez miydim?

26 Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,

Işık umarken karanlık geldi.

27 İçim kaynıyor, rahatım yok,

Önümde acı günler var.

28 Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,

Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

29 Çakallarla kardeş,

Baykuşlarla arkadaş oldum.

30 Derim karardı, soyuluyor,

Kemiklerim ateşten yanıyor.

31 Lirimin sesi yas feryadına,

Kavalımın sesi ağlayanların sesine döndü.

Back to previous chapterNext chapter
Back | Next