Zebur (Psalms)
  Ana Sayfa |
Bölüm 7
Benyaminli Kûş'un sözlerine ilişkin
Davut'un RAB'be okuduğu şigayon
1 Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım!
Peşime düşenlerden kurtar beni,
Özgür kıl.
2 Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni,
Kurtaracak biri yok diye,
Lime lime edecekler etimi.
3 Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam:
Birine haksızlık ettiysem,
4 Dostuma ihanet ettiysem,
Düşmanımı nedensiz soyduysam,
5 Ardıma düşsün düşman,
Yakalasın beni,
Canımı yerde çiğnesin,
Ayak altına alsın onurumu. Sela
6 Öfkeyle kalk, ya RAB!
Düşmanlarımın gazabına karşı çık!
Benim için uyan!
Buyur, adalet olsun.
7 Uluslar topluluğu çevreni sarsın,
Onları yüce katından yönet.
8 RAB halkları yargılar;
Beni de yargıla, ya RAB,
Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre.
9 Ey adil Tanrım!
Kötülerin kötülüğü son bulsun,
Doğrular güvene kavuşsun,
Sen ki akılları, gönülleri sınarsın.
10 Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda,
Temiz yüreklileri O kurtarır.
11 Tanrı adil bir yargıçtır,
Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar.
12 Kötüler yola gelmezse,
Tanrı kılıcını biler,
Yayını gerip hedefine kurar.
13 Hazır bekler ölümcül silahları,
Alevli okları.
14 İşte kötü insan fesat sancıları çekiyor,
Kötülüğe gebe kalmış,
Yalan doğuruyor.
15 Bir kuyu açıp kazıyor,
Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor.
16 Kötülüğü kendi başına gelecek,
Zorbalığı kendi tepesine inecek.
17 Şükredeyim doğruluğu için RAB'be,
Yüce RAB'bin adını ilahilerle öveyim.
|
Back | Next |