Zebur (Psalms)
  Ana Sayfa |
Bölüm 92
1-3 Ya RAB, sana şükretmek,
Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek,
Sabah sevgini,
Gece sadakatini,
On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
4 Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB,
Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.
5 Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB,
Düşüncelerin ne derin!
6 Aptal insan bilemez,
Budala akıl erdiremez:
7 Kötüler mantar gibi bitse,
Suçlular pıtrak gibi açsa bile,
Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.
8 Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.
9 Ya RAB, düşmanların kesinlikle,
Evet, kesinlikle yok olacak,
Suç işleyen herkes dağılacak.
10 Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın,
Taze zeytinyağını başıma döktün.
11 Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü,
Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.
12 Doğru insan hurma ağacı gibi serpilecek,
Lübnan sediri gibi yükselecek.
13 RAB'bin evinde dikilmiş,
Tanrımız'ın avlularında serpilecek.
14 Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek,
Taptaze ve yeşil kalacaklar.
15 "RAB doğrudur! Kayamdır benim!
O'nda haksızlık bulunmaz!" diye duyuracaklar.
|
Back | Next |